I Was The Hell That You Needed...

ვარ ხარ.. ხარ ვარ (Dear Diary)

აი, წარმოიდგინე...ქვეყნად ხომ უამრავი სიყვარულია, მაგრამ მგონია, რომ ასე სიყვარული არავის არ შეუძლია... ასე ძლიერად, სუფთად, ფაფუკად, ნაზად, ცის იქით, მზის იქით, სიცოცხლის იქით, ყველგან, ყველგან... დილით- მიყვარხარ, ვერ გხედავ- მიყვარხარ, გიყურებ-ო, რომ იცოდე როგორ მიყვარხარ.....თვალს, რომ გარიდებ ხოლმე..- მაშინ ყველაზე მეტად მიყვარხარ..სულ მენატრები... ვიღვიძებ- მენატრები, შენს გვერდით ვარ- მენატრები, ვერ გხედავ... ოხ, როგორ მენატრები!  იცი.. იცი, როგორ მინდა ხან გითხრა, თუ რა ძლიერად მიყვარხარ? მაგრამ ზოგჯერ ვიცი, რომ რაღაც სულელური ხმები უნდა გამოვცე სიტყვების ნაცვლად და ვჩუმდები...რომ იცოდე, როგორ მიყვარს, როცა სულ ჩემს გევრდით ხარ, როცა მეხუთები, როცა ხელს მკიდებ, როცა უაზროდ გებუსხები და შენ მაინც გიყვარვარ... როგორ მიყვარს შენი სითბო, შენი გული, სული, სულგული.... როგორ მიყვარს როცა საფეთქელთან მკოცნი, როცა ბავშვივით გიხარია...  ყველაფერში და ყველგან შენ გხედავ.. ცაში, ჰაერში, ღრუბლებში, სარკეში.. სულ შენ ხარ, სულ, სულ... იცი პატარებს რომ ვეფერები მათშიც შენ გხედავ, როგორც ყველაზე სუფთასა და გულწრფელს...  რომ იცოდე.. რამდენჯერ მიბოდიალია შენს ოთახში ფეხისწვერებზე, რამდენჯერ მივლია ქუჩაში შენთან ხელჩაკიდებული, როცა ჩემს გევრდით არ იყავი... რამდენჯერ მიხაროდა შენთან ერთდ, რამდენჯერ მიწვიმია, რამდენჯერ მითოვია, რამდენჯერ ავგაზაფხულებულვარ...
ყველაზე ლამაზი სიყვარულის ისტორია... არც რომეო და ჯულიეტა, არც ტრისტან და იზოლდა, არც დონ კიხოტი და დულსინეა... მხოლოდ მე და შენ, შენ და მე, ანუ მე და მე....
მიყვარხარ!