სამაგიეროდ ისინი ვერასდროს გაიგებენ ამას...ვერც იმას რატო კანკალებ და ეს სიცივის ან ნერვოზის ბრალი გონიათ. ვერც იმას რატო წითლდები როცა.. (აღარ ვიტყვი) ვერც იმას ფანჯარასთან როგორ შეგიძლია საათობით რაღაცას უყურო. ვერც იმას რატო არასდროს იღიმი, არ დადიხარ მათთან, რატო საუბრობ ქარაგმებით, რატო არიდებ თავს ყველას, რატო გიცრემლიანდება თვალები, რატო გეშინია.. და საერთოდ, ისინი ვერასდროს გაიგებენ ვერაფერს, რადგან არსდროს, არასდროს განუცდიათ ეს!
Sunday, December 5, 2010
Dear Diary
Posted by ნაპტკვენი ბუმბული at 11:42 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment