ბინდდებოდა...
მაშინ ჩავხედე პირველად თვალებში. უფრო სწორად, თვითონ ჩამახედა.
საამურად...
გინახავს ჭროღა თვალები?..
ერთხელ თუ ჩახედავ, ვეღარ ამოყვინთავ, გითრევს ჭაობივითა...
და იცი, ჭროღა თვალები თითქოს ჩემს ოთახის ამოუვიდა, გამოება, ამოეზარდა... ხან კედლიდან მიყურებენ ჭროღა თვალები, ხანაც, ჭერიდან... მიყურებენ, მითვალთვალებენ... და არ მოსწონთ, რომ შენ გიჭვრეტ, Stephanie, სასტიკად არ მოსწონთ, მაგრამ მე ამას ყურადღებას არ ვაქცევ, როგორც არ მივაქცევდი ჩემს კვალდაკვალ აღმართში ამოგორებულ დოლაბის ქვას, მთის წვერზე თუკი შენ იდგებოდი...
და აი, ვხედავ, მართლაც დგახარ და მელოდები, გასაკრთომად მოზიდული, მშვილდივით... საცაა გაკრთება ღიმილი... ღიმილი, ნუშის სურნელი რომ სდის, თავბრუდამხვევი, ბრუალა,.. აღმაფრენ-გასაფრენი... ანთუ, ლეტალური.
სხვათა შორის, თურმე სწორედ ნუშის სუნი სდის მყისიერ-ლეტალურად მოქმედ ციანკალიუმოვან ქიმიურ ნაერთს, რომლის ფორმულაა...
Monday, October 25, 2010
I Love SS (2)
Posted by ნაპტკვენი ბუმბული at 11:00 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment